Telemedicine و پزشکی از راه دور

Telemedicine ارائه خدمات و اطلاعات مرتبط با سلامت از طریق ارتباطات الکترونیکی است. اصطلاحات بهداشت از راه دور و پزشکی از راه دور می توانند به جای یکدیگر استفاده شوند، اما آنها تعاریف متفاوتی دارند. پزشکی از راه دور (Telemedicine) به طور خاص به ارائه از راه دور خدمات مراقبت های بهداشتی و اطلاعات بالینی با استفاده از فناوری ارتباطات راه دور، مانند اینترنت، بی سیم، ماهواره و تلفن اشاره دارد.

سلامت از راه دور به عنوان استفاده از ارتباطات الکترونیکی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات پزشکی از مکانی به مکان دیگر با هدف بهبود سلامت بیمار تعریف شده است.
بهداشت از راه دور گسترش پزشکی از راه دور است، اما بر خلاف پزشکی از راه دور (که بر جنبه های درمانی سلامت تمرکز دارد) جنبه های پیشگیرانه، ترویجی و درمانی سلامت را در بر می گیرد و بسیاری از حرفه های مختلف مراقبت های بهداشتی در ارائه آن دخیل هستند.
این یک اصطلاح گسترده است و می تواند هم شامل آموزش های حرفه ای به بیمار و مراقبت های بهداشتی و هم ابتکارات بهداشت عمومی و مدیریت سلامت باشد.

سلامت از راه دور مفهوم جدیدی نیست. گزارش هایی از استفاده از آن از اوایل قرن بیستم وجود دارد، زمانی که ارائه دهندگان از رادیوهای دو طرفه برای ارتباط استفاده می کردند. سپس از دهه ۱۹۶۰، متخصصان بهداشت از تلفن برای ارائه مشاوره و راهنمایی به بیماران استفاده کردند. با این حال، با معرفی فن آوری های مختلف جدید، سلامت از راه دور اکنون روش ارائه مراقبت های بهداشتی را به چالش می کشد. با گذشت زمان، اصطلاحات جدید سلامت از راه دور بر اساس حوزه مراقبت های بهداشتی (رادیولوژی از راه دور و روانشناسی از راه دور) یا هدف مداخله (توانبخشی از راه دور یا مراقبت از راه دور) توسعه یافته است.

هدف از سلامت راه دور

هدف غلبه بر موانع و ارائه دسترسی عادلانه به خدمات و مداخلات مراقبت های بهداشتی از راه دور است. سلامت از راه دور همچنین به غلبه بر موانع مشاوره حضوری، مانند مشکلات مربوط به برنامه ریزی، آب و هوای نامناسب و بیماری کمک می کند.

مدل های مختلف سلامت از راه دور

سلامت از راه دور همزمان

زمانی است که اطلاعات بهداشتی در زمان واقعی از طریق مشاوره زنده از راه دور ارائه می شود. این کار از طریق ویدئوی تعاملی با حضور همزمان بیمار و متخصص بهداشت انجام شده و رای مشاوره، تشخیص و درمان بیماران استفاده می شود.

ناهمزمان از راه دور یا ذخیره و ارسال

به جمع آوری اطلاعات بیمار (تصاویر تشخیصی، علائم حیاتی، کلیپ های ویدئویی) در محل بیمار اشاره دارد. این اطلاعات سپس توسط یک پزشک بهداشتی واقع در سایت دیگری ارزیابی و تجزیه و تحلیل می شود. نمونه ای از این موارد، پیگیری فعالیت یا مراحل خود در روز توسط بیمار است - این اطلاعات سپس برای نظارت بر فیزیوتراپیست ارسال می شود.

بهداشت از راه دور ترکیبی

شامل ترکیبی از مشاوره از راه دور زنده (همزمان) و درمان ذخیره و به جلو (ناهمزمان) است. یک مدل ارائه مراقبت های بهداشتی ترکیبی جایی است که هم خدمات حضوری و هم از راه دور به بیمار ارائه می شود.

نظارت از راه دور بیمار (RPM)

به استفاده از دستگاه‌هایی برای جمع‌آوری اطلاعات بیمار از راه دور، مانند نظارت بر قند و فشار خون اشاره دارد. سپس این اطلاعات برای تفسیر به یک آژانس بهداشت خانگی یا یک مرکز آزمایش تشخیصی از راه دور (RDTF) ارسال می‌شود. ردیابی و نظارت بر بیمار را امکان پذیر می کند.

Mobile Health یا mHealth

جدیدترین مدل سلامت از راه دور که شامل خدمات آنلاین و برنامه های کاربردی تلفن همراه است و مستقیماً برای مصرف کنندگان عرضه می شود. مصرف کنندگان را قادر می سازد تا به اطلاعات سلامت و همچنین گروه های آنلاینی که پشتیبانی همتا به همتا را ارائه می دهند، دسترسی داشته باشند.

کاربردهای غیر بالینی فناوری های بهداشت از راه دور

کاربردهای غیر بالینی مختلفی از فناوری‌های بهداشت از راه دور وجود دارد، از جمله:

آموزش از راه دور مانند آموزش مداوم پزشکی و آموزش بیمار
کاربردهای اداری، از جمله جلسات بین شبکه‌های بهداشت از راه دور، نظارت و ارائه
تحقیق در مورد سلامت از راه دور
اطلاعات آنلاین و مدیریت داده های سلامت
یکپارچه سازی سیستم مراقبت های بهداشتی
شناسایی دارایی، فهرست بندی، و تطبیق بیمار با دارایی و حرکت
مدیریت کلی سیستم مراقبت های بهداشتی
حرکت بیمار و پذیرش از راه دور

منبع

مقالات بیشتر