ppp چیست؟

پروتکل PPP یک پروتکل نقطه به نقطه می‌باشد که وظیفه انتقال داده ها را در لایه پیوند داده (DataLink Layer) به صورت نقطه به نقطه (Point-To-Point) را برعهده دارد. به دلایل مختلفی از جمله Byte-Oriented بودن پروتکل PPP استفاده آن بیشتر در ارتباطاتی می باشد که از پهنای باند بالا، میزان بار بالا و سرعت بالا برخوردا می‌باشند استفاده می‌شود. هچنین این پروتکل توسط بنیاد استاندارد سازی IEEE ارائه شده است و نسخه انحصاری این پروتکل که توسط شرکت Cisco ارائه شده است HDLC‌ می‌باشد.

PPP یا HDLC

این سوال نمیتواند به این گونه باشد که پروتکل HDLC بهتر است یا PPP ویا حتما می‌بایست از یکی از آن‌ها استفاده کنیم. بسته به شرایط و مکان و موقعیتی که قرار است ارتباطات ایجاد شود می‌بایست به همون شکل عمل کنیم. برای مثال فرض کنید در قسمتی از سازمان ما یک روتر Cisco قرار دارد و در قسمت دیگر یک روتر Mikrotik و همچین در سناریویی ما دیوایس های دو سمت‌مان یکسان نیستند می‌بایست از پروتکلی استفاده کنیم که هر دو آن‌ها از آن پشتیبانی می‌کنند یعنی PPP. امیدوارم با این مثال به این مسئله پی برده باشید.

مزایا

استفاده از PPP مزایا و سرویس های اصلی و مهمی را به ما می‌دهد که بسیار ارزشمند هستند، از جمله این سرویس ها که توسط PPP ارائه می‌شود عبارتند از:

ایجاد یک Frame برای داده های ارسال شده
ایجاد یک لینک ارتباطی بین دوطرف به منظور ارسال و دریافت داده ها
پشتیبانی از روش های احراض هویت
بیان نحوه کپسوله سازی بسته ها در لایه شبکه (Network Layer)
پشتیبانی از انواع پروتکل های لایه شبکه (Network Layer)
ارائه و تعریف ارتباطات از طریق چند لینک

اجزای این پروتکل

پروتکل PPP دارای چهار عضو مهم در خود می‌باشد که به شرح زیر هستند:

Encapsulation – این عضو تعیین کننده نحوه کپسوله سازی بسته ها به منظور انتقال آن‌ها از طریق لینک های فیزیکی می‌باشد.

Link Control Protocol (LCP) – این پروتکل وظایف متعددی در پروتکل PPP برعهده دارد از جمله این وظایف ایجاد پیکربندی های متعدد، خاتمه دادن و نگهداری از ارتباطات و بررسی نحوه برقراری ارتباطات با مذاکره کردن طرفین.

Authentication Protocols(AP) – این قسمت درواقع اشاره به پروتکل های دارد که وظیفه تایید نقات پایانی بین طرفین را دارند. در پروتکل PPP از دوپروتکل معروف PAP و CHAP استفاده می‌شود.

Network Control Protocols (NCP) – این قسمت وظیفه مذاکره و برقراری ارتباطات بین لایه شبکه(Network-Layer) را برعهده دارد. هر پروتکل بالاتری که توسط PPP پشتیبانی شود یک NCP برای آن ایجاد می‌شود. برخی از این NCP ها در PPP عبارتند از:

Internet Protocol Control Protocol (IPCP)
OSI Network Layer Control Protocol (OSINLCP)
Internetwork Packet Exchange Control Protocol (IPXCP)
DECnet Phase IV Control Protocol (DNCP)
NetBIOS Frames Control Protocol (NBFCP)
IPv6 Control Protocol (IPV6CP)

وجه اشتراک پروتکل های PPP و SLIP

هر دو پروتکل قابل روتنیگ نمی باشند . با توجه به نوع ارتباط ایجاد شده که به صورت نقطه به نقطه است و صرفا" دو نقطه در ارتباط درگیر می شوند ،ضرورتی به استفاده از روتینگ وجود نخواهد داشت .

هر دو پروتکل قادر به کپسوله نمودن سایر پروتکل هائی می باشند که در ادامه برای روتر و سایر دستگاه ها ارسال می گردند . در مقصد، اطلاعات مربوط به پروتکل های SLIP و یا PPP برداشته شده و پروتکل های ارسالی توسط لینک سریال نظیر IP ، در طول شبکه فرستاده می گردد .

یک کامپیوتر با استفاده از یک ارتباط SLIP و یا PPP قادر به شبیه سازی یک اتصال مستقیم به اینترنت است . در این رابطه به امکانات زیر نیاز می باشد :

یک کامپیوتر و مودم

یک account از نوع SLIP و یا PPP از ISP مربوطه

نصب نرم افزارهای TCP/IP و SLIP/PPP بر روی کامپیوتر کاربر ( نرم افزارهای فوق معمولا" در زمان استقرار سیستم عامل بر روی کامپیوتر نصب خواهند شد ).

یک آدرس IP . آدرس فوق ممکن است به صورت دائم و یا پویا ( استفاده از سرویس دهنده DHCP ) به کامپیوتر کاربر نسبت داده شود.