IP Address چیست؟

BirHosting ip
توسط

آدرس IP یا Internet Protocol Address  چیست؟

 

آدرس پروتکل اینترنت (IP) یک شناسه عددی منحصر به فرد برای هر دستگاه یا شبکه ای است که به اینترنت متصل می شود. به طور معمول توسط یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) اختصاص داده می شود، یک آدرس IP یک آدرس دستگاه آنلاین است که برای برقراری ارتباط در سراسر اینترنت استفاده می شود.

دو نسخه از آدرس های IP وجود دارد که معمولاً در اینترنت استفاده می شود: IPv4 و IPv6. آدرس IPv4 به صورت مجموعه ای از چهار عدد اعشاری نقطه چین بیان می شود که در آن هر اکتت با یک نقطه از هم جدا می شود، مانند ۱۹۲.۱۶۸.۳۵.۴. سه رقم در octet اول نشان دهنده یک شبکه خاص در اینترنت است در حالی که بقیه ارقام نشان دهنده آدرس میزبان واقعی در شبکه محلی، مانند یک ایستگاه کاری یا یک سرور است. آدرس IPv6 نشان دهنده هشت گروه از چهار رقم هگزا دسیمال است که با دو نقطه از هم جدا شده اند، مانند:

۲۶۲۰:cc:8000:1c82:544c:cc2e:f2fa:5a9b. 

هر آدرس پروتکل اینترنتی می تواند اطلاعات را از طریق تکه های گسسته ای به نام بسته ها به آدرس های IP دیگر ارسال کند. هر بسته شبکه حاوی داده های در حال انتقال به همراه یک هدر حاوی متادیتای بسته است.

BirHosting ip 1

آدرس‌های IP چگونه کار میکنند؟

 

آدرس IP بخشی از مجموعه پروتکل های TCP/IP است. در پشت صحنه کار می کند و به دستگاه ها و وب سایت ها کمک می کند تا در اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

هر بار که درخواستی برای دسترسی به یک وب سایت ارائه می شود، رایانه درخواست کننده باید بداند که وب سایت در کجا قرار دارد و چگونه به آن دسترسی پیدا کند. اینجاست که آدرس IP وارد عمل می شود. کامپیوتر درخواست کننده به روتر شبکه متصل می شود که به وب سرور محل زندگی وب سایت متصل می شود. سپس وب سرور اطلاعات وب سایت را می کشد و آن را به رایانه درخواست کننده می فرستد. هر دستگاه در این فرآیند - از جمله رایانه، روتر و وب سرور - دارای یک آدرس IP منحصر به فرد قابل شناسایی است که بدون آن انتقال اطلاعات انجام نخواهد شد.

BirHosting ip 2

IPv4 در مقابل IPv6: تفاوت چیست؟

 

هر دو IPv4 و IPv6 دستگاه های متصل در شبکه را شناسایی می کنند. با این حال، تفاوت های جزئی در نحوه عملکرد آنها وجود دارد. IPv6 نسخه IP جدیدتر است و برای رفع محدودیت های IPv4 در دسترس بودن آدرس های IP معرفی شده است.

در زیر لیستی از تفاوت های IPv4 و IPv6 آمده است:

IPv4 32 بیتی است، در حالی که IPv6 128 بیتی است.
در IPv4، بیت های باینری با یک نقطه (.) از هم جدا می شوند. IPv6 بیت های باینری را با یک کولون (:) جدا می کند.
IPv4 از روش آدرس دهی عددی پیروی می کند و IPv6 حروف عددی است.
IPv4 12 فیلد هدر و IPv6 هشت فیلد هدر را ارائه می دهد.
IPv4 دارای فیلدهای checksum است اما IPv6 ندارد.
IPv4 از آدرس پخش پشتیبانی می کند، که نوعی آدرس خاص است که بسته های داده را به هر گره در شبکه منتقل می کند. IPv6 پخش را پشتیبانی نمی کند، اما در عوض از یک آدرس چندپخشی استفاده می کند که یک شناسه منطقی برای مجموعه ای از میزبان ها در یک شبکه است.
IPv4 از ماسک‌های فرعی با طول متغیر پشتیبانی می‌کند، اما IPv6 اینطور نیست.
هنگام نگاشت به آدرس های کنترل دسترسی رسانه، IPv4 از پروتکل Address Resolution Protocol استفاده می کند. IPv6 از پروتکل Neighbor Discovery استفاده می کند که از پیکربندی خودکار بدون حالت و وضوح آدرس استفاده می کند.

birhosting ipaddress2

انواع آدرس های IP

در اینجا لیستی از پنج نوع رایج آدرس IP آورده شده است:

۱. آدرس های IP خصوصی
هر دستگاه متصل به یک شبکه خانگی یا یک شبکه خصوصی دارای یک آدرس IP خصوصی است. آدرس های IP خصوصی غیر اینترنتی هستند و فقط در یک شبکه داخلی استفاده می شوند. دستگاه‌های دارای آدرس IP خصوصی ممکن است شامل رایانه‌ها، تبلت‌ها، تلفن‌های هوشمند، دستگاه‌های بلوتوث، تلویزیون‌های هوشمند و چاپگرها باشند. با افزایش محبوبیت محصولات اینترنت اشیا، استفاده از آدرس‌دهی IP خصوصی احتمالاً رو به رشد است.

۲. آدرس های IP عمومی
یک ISP این آدرس ها را تخصیص می دهد که یک روتر را قادر می سازد با اینترنت یا یک شبکه بیرونی ارتباط برقرار کند. آدرس‌های IP عمومی کل شبکه را پوشش می‌دهند، به این معنی که چندین دستگاه که اتصال اینترنتی یکسان را به اشتراک می‌گذارند، آدرس IP عمومی یکسانی را نیز به اشتراک خواهند گذاشت.

۳. آدرس های IP پویا
این آدرس های IP به طور مداوم در حال تغییر هستند و هر بار که دستگاه به اینترنت متصل می شود یک آدرس IP پویا جدید به آن اختصاص می یابد. ISP ها مجموعه های بزرگی از آدرس های IP را خریداری می کنند تا به طور خودکار به مشتریان خود اختصاص دهند. آنها این آدرس ها را بین مشتریان مختلف می چرخانند و مجدداً استفاده می کنند تا صرفه جویی در هزینه ایجاد کنند و مدیریت شبکه آسان تر را ارائه دهند. یک آدرس IP پویا مزایای امنیتی نیز ارائه می دهد، زیرا اگر IP آن دائما در حال تغییر باشد، هک کردن رابط شبکه برای مجرمان سایبری دشوارتر است.

۴. آدرس های IP ثابت
برخلاف آدرس‌های IP پویا، آدرس‌های IP استاتیک پس از تخصیص توسط شبکه هرگز تغییر نمی‌کنند. در حالی که اکثر کاربران و مشاغل اینترنتی نیازی به آدرس IP ثابت ندارند، اما برای مشاغلی که مایل به میزبانی سرورهای وب خود هستند، نیازی به آنها ندارند. یک آدرس IP ثابت تضمین می کند که تمام وب سایت ها و آدرس های ایمیل مرتبط با یک وب سرور خاص همیشه یک آدرس IP ثابت داشته باشند تا بتوان به آن در اینترنت دسترسی پیدا کرد.

۵. آدرس های IP وب سایت
این آدرس‌های IP برای صاحبان وب‌سایت‌هایی است که وب‌سایت‌های خود را روی سرورهای خود میزبانی نمی‌کنند، اما برای انجام این کار به یک شرکت میزبان متکی هستند. آدرس های IP وب سایت از دو نوع زیر تشکیل شده است:

به اشتراک گذاشته شده

این آدرس IP بین بسیاری از وب سایت های مختلف به اشتراک گذاشته شده است و بیشتر توسط مشاغل کوچک که از یک سرویس میزبانی مدیریت شده مانند وردپرس استفاده می کنند استفاده می شود.

اختصاصی

این یک آدرس IP منحصر به فرد است که به یک وب سایت اختصاص داده شده است. آدرس‌های IP اختصاصی به صاحبان وب‌سایت کمک می‌کند از مسدود شدن یا قرار گرفتن در لیست سیاه خودداری کنند، چیزی که صاحبان آدرس‌های IP مشترک ممکن است در صورت بروز رفتارهای مخرب توسط وب‌سایت‌های دیگری که همان IP را به اشتراک می‌گذارند، با آن مواجه شوند. صاحبان آدرس های IP اختصاصی می توانند در حالی که منتظر انتقال دامنه هستند به وب سایت های خود دسترسی داشته باشند.

birhosting ipaddress3

جستجوی یک آدرس IP

 

راه های زیادی برای جستجوی آدرس IP دستگاه وجود دارد. با این حال، ساده ترین راه این است که تایپ کنید آدرس IP من چیست؟ در یک مرورگر اینترنتی مانند Google Chrome. آدرس برگشتی آدرس IP عمومی دستگاه درخواست کننده خواهد بود.

ویندوز ۱۰ و ویندوز ۱۱
Start>Settings>Network & Internet>Wi-Fi و شبکه Wi-Fi که به آن متصل هستید را انتخاب کنید.
در قسمت Properties، آدرس IP خود را که در کنار آدرس IPv4 خود فهرست شده است، جستجو کنید.

مک
به System Preferences بروید.
شبکه را انتخاب کنید. این باید اطلاعات آدرس IP را نشان دهد.

آیفون
به تنظیمات بروید.
Wi-Fi را انتخاب کنید و روی نماد اطلاعات کلیک کنید، که "I" آبی رنگ در یک دایره در سمت راست شبکه متصل است.
آدرس IP باید در برگه پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) قابل مشاهده باشد.

وب سایت های مختلف مانند whatismyipaddress.com نیز به طور خودکار آدرس IP دستگاه را پیدا می کنند.

birhosting ipaddress1

امنیت آدرس IP

 

مجرمان سایبری می توانند از یک آدرس IP به روش های مختلفی سوء استفاده کنند. پس از افشای یک آدرس IP، می توان از آن برای اهداف مخرب مختلف استفاده کرد. بنابراین، بهتر است آن را تا حد امکان خصوصی نگه دارید. مخفی کردن آدرس IP و دسترسی ایمن به اینترنت از طریق یک سرویس شبکه خصوصی مجازی یک گزینه عالی است و همچنین پنهان کردن آدرس IP با استفاده از یک سرور پروکسی یا مرورگری مانند Tor که ترافیک وب را ناشناس می کند، پنهان می شود.

در اینجا چند روش وجود دارد که مجرمان سایبری می توانند از آدرس IP سرقت شده سوء استفاده کنند.

دانلود محتوای غیر قانونی
مجرمان سایبری اغلب از آدرس های IP سرقت شده و محافظت نشده برای دسترسی و دانلود محتوای غیرقانونی استفاده می کنند. به این ترتیب آنها از ردیابی شدن جلوگیری می کنند، زیرا آدرس های IP به صاحبان آدرس IP ردیابی می شوند.

ردیابی موقعیت مکانی
بیشتر آدرس‌های عمومی را می‌توان برای محدود کردن مکان فیزیکی افراد، مانند شهر محل سکونتش، استفاده کرد. با کمی حفاری، مجرمان حتی می توانند آدرس خانه واقعی صاحب آدرس IP را پیدا کنند.

حملات انکار سرویس توزیع شده
با به دست آوردن یک آدرس IP، مجرمان می توانند حملات DDoS هدفمند را علیه یک شبکه انجام دهند. در طول این حملات، حجم عظیمی از ترافیک جعلی به طور کلی به یک وب سایت ارسال می شود تا آن را از بین ببرد.

ارسال هرزنامه
تبلیغ‌کنندگان می‌توانند برنامه‌های ردیابی را در فعالیت‌های آنلاین و مقالاتی که می‌توانند آدرس‌های IP را ضبط کنند، تعبیه کنند. آدرس های IP ثبت شده برای تولید هرزنامه و هدف قرار دادن تبلیغات بر اساس تاریخچه مرور بازدیدکنندگان استفاده می شود.

سرقت هویت
سرقت هویت در حال افزایش است و مجرمان سایبری همیشه به دنبال اطلاعات قابل شناسایی شخصی (PII) مانند شماره های تامین اجتماعی یا آدرس های پستی هستند. در حالی که یک آدرس IP از نظر فنی PII نیست، می تواند به مجرم سایبری کمک کند تا به اطلاعات دیگر دسترسی پیدا کند. به عنوان مثال، اگر یک مجرم سایبری آدرس IP شخصی را به دست آورد، می تواند به راحتی ISP خود را ردیابی کند و سعی کند از طریق حملات vishing که می تواند باعث افشای اطلاعات شخصی توسط ISP شود، جعل هویت آنها را جعل کند.


پست های توصیه شده