مسافر مصنوعی چیست؟

مسافر مصنوعی یک دستگاه تله‌ماتیک است که توسط آی‌بی‌ام ساخته شده است که به صورت کلامی با راننده تعامل می‌کند تا احتمال به خواب رفتن آن‌ها در کنترل خودرو را کاهش دهد.

مسافر مصنوعی برای درگیر کردن اپراتور وسیله نقلیه با انجام مکالمات، انجام بازی های کلامی، کنترل سیستم استریو خودرو و غیره مجهز شده است. همچنین الگوهای گفتار راننده را برای تشخیص خستگی کنترل می‌کند و در پاسخ می‌تواند به راننده پیشنهاد کند که استراحت کند یا کمی بخوابد. مسافر مصنوعی همچنین ممکن است با خدمات بی سیم برای ارائه اطلاعات آب و هوا و جاده، مسیرهای رانندگی و سایر سیستم های اعلان از این قبیل ادغام شود.

رابط کنترل صدا

مسافر مصنوعی با استفاده از سیستم گفتار تعاملی مکالمه برای تله‌ماتیک (CIT) ساخته شده است که به جای استفاده از دست، روی گفتار طبیعی راننده حساب می‌کند. CIT بر یک سیستم درک زبان طبیعی (NLU) متکی است که به دلیل سیستم های کامپیوتری کم مصرف موجود در داخل خودروها، توسعه آن دشوار است. IBM پیشنهاد می کند که این سیستم بر روی یک سرور قرار گرفته و از طریق فناوری های بی سیم خودروها به آن دسترسی داشته باشید.
سیستم NLU یک فرمان صوتی از راننده دریافت می کند و از طریق یک سیستم فایل نگاه می کند تا چه عملی را انجام دهد و آن عمل را اجرا می کند. سیستم NLU همچنین قادر به درک هر آنچه یک راننده می گوید نخواهد بود. دلیل آن، اصطلاحات و گویش های مختلف مناطق مختلف است. IBM در حال کار بر روی توسعه سیستمی است که مکان راننده را تشخیص می‌دهد و دیکشنری منطقه‌ای مورد استفاده در آن منطقه را تصدیق می‌کند.
سیستم دیگری که در این فناوری استفاده می‌شود، سیستم تبدیل یادگیری (LT) است که بر اعمال سرنشینان خودرو و خودروهای اطراف آن نظارت می‌کند، الگوهایی را در گفتار راننده یاد می‌گیرد و آن داده‌ها را ذخیره می‌کند.

تشخیص گفتار

فرآیند تشخیص گفتار بر سه مرحله متکی است. قسمت جلویی هر گونه صدای ناخواسته مانند سر و صدای ماشین، موسیقی پس‌زمینه یا سرنشینان پس‌زمینه را فیلتر می‌کند. از شر تمام سیگنال های کم انرژی و تنوع بالا که تشخیص داده می شود خلاص می شود. برچسب‌گذار گفتار را جدا می‌کند و در پایگاه داده جستجو می‌کند تا آنچه گفته شده را تشخیص دهد. سپس به جزئیات بیشتری از آنچه راننده واقعاً می پرسد می پردازد. سپس رمزگشا تمام این اطلاعات را می گیرد و پاسخی به درایور فرموله می کند. آی‌بی‌ام طی آزمایش‌های فراوان بیان می‌کند که تشخیص گفتار بسیار دقیق است، اما این فرآیند به‌طور کامل اصلاح نشده است و هنوز هم در آن پیچیدگی‌هایی دارد.
بخش اصلی مسافر مصنوعی، تشخیص گفتار مخرب است. این فناوری مکالمه با راننده را حفظ می کند و آنچه را که راننده می گوید و چگونه می گوید تجزیه و تحلیل می کند. این می تواند نوسانات در صدای راننده را تشخیص دهد تا از طریق الگوهای مختلف ارتعاش در گفتار راننده مشخص کند که آیا راننده خواب آلود، ناراحت است یا حال خوبی دارد. همچنین زمان پاسخگویی راننده به مکالمه را ثبت می کند و از این طریق مشخص می کند که آیا راننده سر تکان می دهد یا از طریق چیزی حواسش پرت می شود.

پیشگیری از خواب آلودگی راننده

وقتی کامپیوتر تشخیص می دهد که راننده در حال چرت زدن است، سیگنالی برای تداخل ارسال می کند. رایانه با تغییر رادیو، تلاش برای بازی با راننده یا باز کردن پنجره برای بیدار کردن راننده وارد عمل می شود. کامپیوتر می خواهد هوشیاری خود را با انجام این کارها بهبود بخشد. اگر متوجه شد که راننده بارها و بارها سر تکان می‌دهد، سیستم کامپیوتری طوری برنامه‌ریزی می‌شود که بخواهد با یک هتل نزدیک تماس بگیرد و اتاقی رزرو کند یا به راننده پیشنهاد استراحت بدهد.
مسافر مصنوعی سعی می کند جوک بخواند، بازی کند، سوال بپرسد یا کتاب های تعاملی بخواند تا راننده را تحریک کند.

منبع

مقالات بیشتر