رایانش ابری

رایانش ابری، در دسترس بودن منابع سیستم کامپیوتری، به ویژه ذخیره سازی داده ها (ذخیره سازی ابری) و قدرت محاسباتی، بدون مدیریت فعال مستقیم توسط کاربر، بر اساس تقاضا است.

ابرهای بزرگ اغلب دارای عملکردهایی هستند که در چندین مکان توزیع شده اند که هر کدام یک مرکز داده هستند. رایانش ابری برای دستیابی به انسجام به اشتراک منابع متکی است و معمولاً از یک مدل پرداختی استفاده می‌کند که می‌تواند به کاهش هزینه‌های سرمایه کمک کند، اما ممکن است منجر به هزینه‌های عملیاتی غیرمنتظره برای کاربران شود.

تعریف

تعریف موسسه ملی استانداردها و فناوری ایالات متحده از رایانش ابری "پنج ویژگی اساسی" را مشخص می کند:

سلف سرویس بر حسب تقاضا

یک مصرف کننده می تواند به طور یک جانبه قابلیت های محاسباتی مانند زمان سرور و ذخیره سازی شبکه را به صورت خودکار و بدون نیاز به تعامل انسانی با هر ارائه دهنده خدمات ارائه دهد.

دسترسی به شبکه

گسترده قابلیت‌ها از طریق شبکه در دسترس هستند و از طریق مکانیسم‌های استانداردی که استفاده از پلت‌فرم‌های کلاینت نازک یا ضخیم ناهمگن (مانند تلفن‌های همراه، تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها و ایستگاه‌های کاری) را ارتقا می‌دهند، قابل دسترسی هستند.

تجمیع منابع

منابع محاسباتی ارائه‌دهنده برای خدمت به مصرف‌کنندگان متعدد با استفاده از یک مدل چند مستاجر، با منابع فیزیکی و مجازی مختلف به صورت پویا تخصیص داده شده و بر اساس تقاضای مصرف‌کننده تخصیص مجدد داده می‌شوند.

خاصیت ارتجاعی سریع

قابلیت‌ها را می‌توان در برخی موارد به‌طور خودکار، به صورت کشسانی تهیه و آزاد کرد، تا به سرعت به سمت بیرون و درون متناسب با تقاضا مقیاس‌پذیر شود. برای مصرف کننده، قابلیت های موجود برای تهیه اغلب نامحدود به نظر می رسد و می توان آن را در هر مقدار در هر زمان اختصاص داد.

خدمات اندازه گیری شده

سیستم‌های ابری به طور خودکار استفاده از منابع را با استفاده از قابلیت اندازه‌گیری در سطحی از انتزاع متناسب با نوع سرویس (مانند ذخیره‌سازی، پردازش، پهنای باند و حساب‌های کاربر فعال) کنترل و بهینه می‌کنند. استفاده از منابع را می توان نظارت، کنترل و گزارش کرد و شفافیت را هم برای ارائه دهنده و هم برای مصرف کننده سرویس مورد استفاده فراهم می کند.

معماری

معماری سیستم‌های نرم‌افزاری درگیر در تحویل محاسبات ابری، معمولاً شامل چندین مؤلفه ابری است که با یکدیگر از طریق یک مکانیسم اتصال شل مانند یک صف پیام‌رسانی ارتباط برقرار می‌کنند. تدارک الاستیک به معنای هوشمندی در استفاده از کوپلینگ محکم یا شل است که برای مکانیسم هایی مانند اینها و موارد دیگر اعمال می شود.

مهندسی ابر

مهندسی ابر کاربرد رشته های مهندسی رایانش ابری است. این یک رویکرد سیستماتیک به نگرانی های سطح بالا تجاری سازی، استانداردسازی و حاکمیت در تصور، توسعه، راه اندازی و نگهداری سیستم های محاسبات ابری ارائه می دهد. این یک روش چند رشته‌ای است که شامل مشارکت‌های حوزه‌های مختلف مانند سیستم‌ها، نرم‌افزار، وب، عملکرد، مهندسی فناوری اطلاعات، امنیت، پلتفرم، ریسک و مهندسی کیفیت است.

منبع

مقالات بیشتر