رابط کاربری api

رابط برنامه‌نویسی کاربردی یا API مخفف Application Programming Interface است. این رابط در واقع یک واسطه نرم افزاری است که به دو برنامه اجازه می دهد تا با یکدیگر صحبت کنند. هر بار که از یک برنامه مانند Facebook در تلفن همراهتان استفاده می کنید و یا یک پیام فوری در برنامه یکی از سرویس ها ارسال می کنید یا وضعیت پیام های خود را بررسی می کنید در پشت صحنه در حال استفاده از آن هستید.

انواع رابط برنامه‌نویسی کاربردی

تحت وب
سخت‌افزاری
سیستم عامل
برنامه‌نویسی
توسعه دهنده

کاربرد API

در هنگام استفاده از API، امکان دسترسی مستقیم به اطلاعات حساس و مهم برای سایر سیستم‌ها وجود ندارد و فقط دستورها و رابط‌های تعریف شده در اختیار سایر افراد قرار خواهند گرفت. بنابراین یکی از مزایای استفاده از آن‌ها، بالا بردن امنیت می‌باشد. همچنین ارتباط بین سیستم‌های مختلف توسط API بسیار ساده‌تر خواهد شد.

چگونه می‌توان از API استفاده کرد؟

برای استفاده از API و یا سرویس‌های مختلف، نیاز به دانش برنامه‌نویسی می‌باشد. به عبارت دیگر، برای اینکه نرم‌افزارها بتوانند با هم صحبت کنند، باید کد ارتباطی میان آن‌ها ایجاد شود.

چرا به رابط برنامه‌نویسی کاربردی نیاز داریم؟

به دلیل نیاز به هماهنگ سازی و دسترسی آسان بیشتر شرکت‌ها، سرویس‌ها و برنامه‌های مختلف به رابط برنامه نویسی کاربردی رو می‌آورند. بدون API چرخه عملکرد بسیاری از سرویس‌ها از کار می‌افتد یا حداقل ناقص عمل می‌کند. به عنوان مثال در اتصال به درگاه‌های پرداخت اگر API‌ها وجود نداشتند عملا فروشگاه‌های اینترنتی رونق خود را از دست می‌دادند.

به همین دلیل و به دلیل نیاز به اشتراک گذاری مقدار زیادی از داده‌ها در بخش‌های مختلف و با افراد و سیستم‌ها متفاوت موضوع رابط برنامه‌نویسی ارائه و مورد توجه عموم قرار گرفت.

پیشرفت و توسعه عملکرد در API

رابط‌های برنامه نویسی به دلیل استقبال و نیاز جامعه امروزی پیشرفت زیادی داشته‌اند و ارتباط آن‌ها با بخش‌های مختلف شکل پیشرفته‌تری به خود گرفته است. اخیرا API مدرن برخی ویژگی ها را به کار گرفته است که آن‌ها را بسیار ارزشمندتر و مفیدتر می‌سازد:

APIهای مدرن مطابق با استانداردها سازگار با توسعه دهنده بوده و به راحتی در دسترس و قابل درک هستند.
این رابط‌ها برای مخاطبان خاص مانند توسعه دهندگان تلفن همراه طراحی و مستند سازی شده‌اند و همچنین به گونه‌ای نسخه سازی شده‌اند که کاربران می‌توانند انتظارات خاصی از نگهداری و چرخه عمر آن داشته باشند.
رابط‌های برنامه نویسی کاربردی پیشرفته بسیار استانداردتر هستند. این APIها نظم و انضباط بسیار قوی‌تری برای امنیت، مدیریت و همچنین نظارت برای عملکرد و مقیاس خود دارند.
مانند هر مولفه نرم افزاری دیگر که تا کنون تولید شده‌اند، API مدرن نیز دارای چرخه توسعه نرم افزار (SDLC) مختص خود هست که برای طراحی، آزمایش، ساخت، مدیریت و نسخه سازی است.

نمونه‌هایی از API

بسیاری از API‌های عمومی وجود دارد که می‌توانید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید. توانایی دسترسی به کد برخی از شرکت‌های بزرگ مانند توئیتر برخی از نمونه‌های برجسته API عبارتند از:

Google API که به شما امکان می‌دهد کدهای خود را به کل خدمات Google ارسال کنید و از رابط برنامه نویسی کاربردی سرویس‌هایی مانند Maps و Translate استفاده کنید. این موضوع آنقدر برای گوگل مهم است که Apigee، یک پلتفرم مدیریتی برتر API را تولید و ارائه کرده‌اند.
API‌های Facebook که به شما امکان می‌دهد از طریق برنامه نویسی به نمودارهای اجتماعی و ابزارهای بازاریابی Facebook دسترسی پیدا کنید.

توییتر API یک API JSON مبتنی بر وب است که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا از طریق برنامه نویسی با داده‌های توییتر ارتباط برقرار کنند. API توئیتر مبتنی بر وب است و باید از طریق ارسال درخواست اینترنتی به خدماتی که توییتر میزبان آن است، دسترسی پیدا کرد.