انواع کانال با توجه به جهت انتقال داده

انتقال داده یا data transfer یعنی اطلاعاتی که به روش ارتباطی از یک مکان به مکان دیگر منتقل می شوند. به عنوان مثال برای این که یک صفحه وب سایت قابل مشاهده باشد باید تمام متن ها، تصاویر و سایر داده ها از طریق اینترنت به رایانه منتقل شوند. لازم به ذکر است که ساده ترین روش data transfer، انتقال داده با وای فای می باشد.

Data transfer فرایند استفاده از تکنیک ها و فناوری های محاسباتی برای انتقال داده های الکترونیکی یا آنالوگ از یک گره رایانه به دیگری می باشد. داده ها به صورت بیت و بایت بر روی یک رسانه دیجیتال یا آنالوگ منتقل می شوند و این فرایند ارتباطات دیجیتال یا آنالوگ و حرکت آن بین دستگاه ها را امکان پذیر می کند.

انتقال داده ها به جمع آوری ، تکثیر و انتقال مجموعه داده های بزرگ از یک سازمان یا واحد تجاری به سازمان دیگر اشاره دارد. به عبارتی انتقال داده ها به فرآیند Data transfer بین دو یا چند دستگاه دیجیتال اشاره دارد. داده ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر با فرمت آنالوگ یا دیجیتال منتقل می شوند. اصولا data transfer دستگاه ها یا مؤلفه های موجود در دستگاه ها را قادر می سازد تا با یکدیگر صحبت کنند و ارتباط برقرار کنند.

شبکه انتقال داده ها

از قالب های مختلف ارتباطی برای انتقال داده بین یک یا چند گره استفاده می‌شود. داده های منتقل شده ممکن است از هر نوع، اندازه و ماهیتی برخوردار باشند. Data transfer های آنالوگ به طور معمول داده ها را به صورت سیگنال های آنالوگ ارسال می کنند، در حالی که انتقال داده های دیجیتال داده ها را به جریانهای بیت دیجیتال تبدیل می کنند. به عنوان مثال ، Data transfer ها از سرور از راه دور به رایانه محلی نوعی Data transfer های دیجیتال است.

حالت های انتقال در شبکه های کامپیوتری

روشی که در آن داده ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل می شوند به عنوان حالت های انتقال در شبکه های کامپیوتری شناخته می شود. حالت انتقال در لایه فیزیکی تعریف می شود و می توان آن را در سه دسته زیر طبقه بندی کرد:

حالت Simplex

در حالت Simplex ارتباط یک طرفه است، یعنی جریان داده یک طرفه است.
یک دستگاه می توانید داده ارسال کند ولی نمی تواند داده ای دریافت کند و یا می تواند داده دریافت کند ولی نمی تواند داده ای ارسال کند.
این نوع حالت انتقال چندان محبوب نیست زیرا در اکثر ارتباط ها لازم است تا داده ها به صورت دو طرفه تبادل شوند. حالت Simplex در زمینه هایی که نیازی به دریافت پاسخ متناظر نیست استفاده می شود.
ایستگاه رادیویی در این حالت یک کانال ارتباطی ساده است که فقط به Listener ها پیام ارسال می کند اما اجازه دریافت پیام از طرف آن ها را نمی دهد.
رادیو، کیبورد و مانیتور نمونه هایی از این حالت انتقال داده هستند.
مزیت اصلی حالت simplex این است که می توان از ظرفیت کامل کانال ارتباطی در حین انتقال داده استفاده کرد.
مزایای حالت Simplex
در حالت simplex، ایستگاه می تواند از کل پهنای باند کانال ارتباطی استفاده کند، به طوری که داده های بیشتری را می توان در یک زمان منتقل کرد.
معایب حالت Simplex
ارتباط یک طرفه است، بنابراین هیچ ارتباطی بین دستگاه ها وجود ندارد.

حالت Half-Duplex

در حالت Half-Duplex جهت انتقال داده می تواند دو طرفه باشد. یعنی ایستگاه می تواند داده را ارسال و دریافت کند.
جریان انتقال داده در این حالت دو طرفه است اما نمی تواند همزمان باشد.
کل پهنای باند کانال ارتباطی در یک جهت و در یک زمان مورد استفاده قرار می گیرد.
در حالت نیمه دوبلکس امکان تشخیص خطا وجود دارد و در صورت بروز هر گونه خطایی، گیرنده از فرستنده درخواست می کند تا دوباره داده را ارسال کند.
مزایای حالت Half-duplex
در حالت نیمه دوبلکس، هم دستگاه ها می توانند داده ها را ارسال و دریافت کنند و هم می توانند از کل پهنای باند کانال ارتباطی در حین انتقال داده استفاده کنند.
معایب حالت Half-duplex
نمی توان به صورت همزمان داده ارسال کرد.

حالت Full-duplex

در حالت Full-duplex ارتباط دو طرفه است و امکان ارسال و دریافت داده به صورت همزمان وجود دارد.
حالت Full-duplex از دو کانال Simplex تشکیل شده است که یکی ترافیک را به یک طرف انتقال می دهد و دیگری همان کار را در جهت مخالف انجام می دهد.
این حالت از نظر کارایی سریع ترین حالت انتقال در بین دستگاه ها است.
برای نمونه در شبکه تلفن از این حالت انتقال داده استفاده می شود. زمانی که افراد با هم در ارتباط اند همزمان هم آن ها می توانند صحبت کنند و هم میتوانند گوش کنند.
مزایای حالت Full-duplex
هر دو ایستگاه می توانند داده ها را به طور همزمان ارسال و دریافت کنند.
معایب حالت Full-duplex
اگر مسیر اختصاصی بین دستگاه ها وجود نداشته باشد، ظرفیت کانال ارتباطی به دو بخش تقسیم می شود.