Sensor Network

Sensor Network، گروهی از حسگرها است که در آن هر حسگر داده ها را در یک مکان متفاوت نظارت می کند و آن داده ها را برای ذخیره، مشاهده و تجزیه و تحلیل به یک مکان مرکزی ارسال می کند.
کاربردهای زیادی برای شبکه های حسگر وجود دارد، از نظارت بر یک خانه، نظارت بر یک شهر بزرگ، تا تشخیص زلزله برای کل جهان.

Sensor Network در امنیت خانه

هدف اصلی یک شبکه حسگر امنیت خانگی، شناسایی یک مزاحم است. بسیاری از انواع مختلف حسگرها می‌توانند به جمع‌آوری داده‌ها برای رسیدن به این هدف کمک کنند، مانند حسگرهای باز مغناطیسی روی درها و پنجره‌ها، سنسورهای شکستن شیشه‌ای مبتنی بر صوتی، دوربین‌های امنیتی و آشکارسازهای حرکت.
نمودار شبکه حسگر امنیت خانه: یک پنجره با سنسور باز و سنسور شکستن شیشه، یک در با سنسور باز، یک آشکارساز حرکت و یک دوربین امنیتی. همه حسگرها دارای فلش هایی هستند که به یک کامپیوتر اشاره می کنند.
نمودار شبکه حسگر امنیت خانه: یک پنجره با سنسور باز و سنسور شکستن شیشه، یک در با سنسور باز، یک آشکارساز حرکت و یک دوربین امنیتی. همه حسگرها دارای فلش هایی هستند که به یک کامپیوتر اشاره می کنند.
همه سنسورها داده های خود را به یک سیستم مرکزی ارسال می کنند، که معمولاً داده ها را برای یک دوره زمانی ذخیره می کند و به صاحب خانه راهی برای مشاهده آن می دهد. سیستم پیچیده تر می تواند داده ها را تجزیه و تحلیل کند و هنگامی که شواهد کافی از نفوذ را ببیند، هشداری را برای صاحبان خانه ارسال کند.

پایش محیط زیست

محققان، کشاورزان و دولت‌ها باید جنبه‌های محیط طبیعی مانند آلودگی هوا، کیفیت آب، شرایط خاک و معیارهای آب و هوا را نظارت کنند. روش سنتی پایش جمع آوری نمونه، بازگرداندن آن به آزمایشگاه، تجزیه و تحلیل و ثبت نتایج است. نیازی به گفتن نیست که این رویکرد کند است و به نیروی انسانی وابسته است، بنابراین نظارت سنتی داده های زیادی تولید نمی کند.
یک رویکرد خودکارتر و مقیاس پذیرتر، استفاده از شبکه حسگر است. حسگرها را می‌توان در سراسر یک منطقه توزیع کرد، داده‌های محیطی را جمع‌آوری کرد و آن‌ها را برای پردازش به سرور مرکزی ارسال کرد.
در دریاچه های بزرگ ایالات متحده، ده ها شناور از حسگرها برای جمع آوری اطلاعات در مورد سرعت باد، دمای آب، دمای هوا و ارتفاع موج استفاده می کنند. برخی از شناورها متعلق به خصوصی هستند در حالی که برخی دیگر توسط گروه های تحقیقاتی پشتیبانی می شوند، اما همه آنها داده های خود را برای جمع آوری به همان سرور ارسال می کنند.

نظارت شهرداری

در یک شهر، جرم و جنایت می تواند در هر جایی اتفاق بیفتد و با حمل و نقل مدرن، مجرمان می توانند از هر نقطه ای برای ارتکاب جرم در شهر بیایند. افسران پلیس نمی توانند به طور همزمان در همه جا حضور داشته باشند، پس چگونه می توانند جنایتکارانی را که مرتکب جنایت می شوند ردیابی کنند؟

یک رویکرد شبکه ای از دوربین های نظارتی در سرتاسر شهر است که همه به هم متصل شده اند و ویدئو را به ایستگاه پلیس ارسال می کنند.

شهر شیکاگو، ایلینوی دارای شبکه ای از بیش از ۳۰۰۰۰ دوربین امنیتی، به علاوه دوربین های اضافی در ماشین های پلیس، قایق ها و ون های فرماندهی است.

برخی از دوربین‌های امنیتی خیابان‌ها و بزرگراه‌های شیکاگو به پلاک‌خوان‌های خودکار مجهز هستند، فناوری‌ای که از پلاک خودرو عکس می‌گیرد و عکس را به یک نمایش متنی تبدیل می‌کند.
پایگاه‌های اطلاعاتی عظیم هر پلاک را ردیابی می‌کنند: جایی که این پلاک مشاهده شده است، اینکه آیا با یک خودروی سرقتی مرتبط است یا خیر، و اگر راننده ضمانت‌نامه‌های شناخته شده داشته باشد.