اینترنت اشیا در کشاورزی

هنگامی که از اینترنت اشیا در کشاورزی صحبت می‌کنیم، منظورمان سیستمی است که برای کنترل زمین‌های کشاورزی به کمک سنسورها تعبیه شده است. این سنسورها همه اطلاعات لازم برای رشد دانه و تولید محصول را جمع‌آوری می‌کنند.

به علاوه نیاز به سیستم آبیاری هوشمندی داریم که اطلاعات سنسورها (میزان رطوبت خاک، دمای هوا، نور و …) را دریافت کرده و بر اساس آن‌ها اقدامات لازم را انجام دهد.

در طی این فرآیند، نیازی به حضور فیزیکی کشاورز نیست و از هر کجا با تلفن همراه می‌توان زمین کشاورزی را مشاهده و مدیریت کرد.

 الزامات زیرساختی برای داشتن یک سیستم کشاورزی هوشمند با استفاده از اینترنت اشیا چیست؟

• سرمایه گذاری اولیه بالا برای حسگرها، پهپادها، ربات ها و راه اندازی آنها
• استخدام نیروهای میدانی آموزش دیده برای عملیات و مدیریت
• قابلیت اتصال به برق برای شارژ و کارکرد پهپادها و ربات ها
• هزینه های نگهداری سخت افزار
• اتصال مداوم به اینترنت

کار با اینترنت اشیا در کشاورزی چقدر آسان است؟

اینترنت اشیا در کشاورزی از سخت افزار فیزیکی حساس  که با نرم افزارهای تحلیلی کار می کند استفاده می کنند. داشبورد تحلیلی نرم افزاری است که داده های ثبت شده توسط تجهیزات را پردازش می کند. از این رو، دانش فنی صحیح از رباتیک و هوش مبتنی بر رایانه، پیش نیازی برای بهره برداری، نگهداری از این تجهیزات نیازمند است.

چگونه می توانم اینترنت اشیا را برای مدیریت چند مزرعه ادغام کنم؟

از آنجایی که اینترنت اشیا به دستگاه‌های فیزیکی نیاز دارد، هر مزرعه باید مجموعه‌ای از حسگرها و ربات‌های خود را نصب کند که داده‌های مربوط به آن مزرعه را فقط ضبط می‌کند. بنابراین، هر مزرعه داشبورد جداگانه خود را برای مشاهده بینش خواهد داشت. ادغام و مقیاس IoT برای چندین مزرعه در یک پلتفرم واحد امکان پذیر نیست، برخلاف SaaS agritech مانند Cropin که به شما امکان می دهد عملیات های چند ملیتی را از طریق یک پلت فرم واحد ادغام و مدیریت کنید