DNS چیست؟

DNS مانند یک دفترچه تلفن برای اینترنت است. همانطور که شما برای تماس با دیگران به جای بخاطر سپردن شماره‌ی آن‌ها، از دفترچه تلفن استفاده می‌کنید، DNS نیز مانند یک دفترچه تلفن عمل می‌کند و نیازی به حفظ کردن آدرس IP ها نیست. همانطور که می‌دانید، کامپیوترها برای اتصال به یکدیگر از اعداد یا همان IP آدرس‌ها استفاده می‌کنند.

وظیفه یا کاربرد DNS چیست ؟

DNS مخفف عبارت Domain Name System می باشد و در فارسی به سامانه نام دامنه معنی شده است

وقتی شما وب سایتی ایجاد می کنید، برای ثبت دامنه آن باید نامی را مشخص کنید که به سایت شما اشاره کند. بعدا این نام به کمک dns به IP تبدیل می شود و در فضای اینترنت شناسایی شود. در بیشتر حالات این تنظیمات توسط کنترل پنل هاست و ثبت کننده نام دامین انجام می شود.

در واقع کار آن، تبدیل نام دامنه هایی مانند Google.com  به IP است. در این روش یافتن رایانه ها بر روی شبکه از طریق IP انجام می شود. در یک تعریف کلی می توان گفت وظیفه DNS ترجمه اسامی به IP می باشد. هر دامنه یک یا چند سرور نام دامنه دارد که درخواست ‌هایش را بررسی  می ‌کنند و مسئولیت مدیریت رکورد های پایگاه داده این سرور DNS بر عهده ی فرد، گروه یا یک نرم افزار می باشد. به علاوه پاسخ‌ گویی به این درخواست‌ ها باید همزمان با به روز رسانی اطلاعات پایگاه داده بر اساس تغییرات دامنه ها یا ثبت دامنه های جدید انجام گیرد. بنابراین DNS یک بانک اطلاعاتی توزیع شده می باشد.

رکورد ‏DNS‏ چیست؟

یک رکورد دربردانده‌ی اطلاعات ضروری درباره‌ی یک نام دامنه است. به کمک این رکوردها، DNS می‌تواند دسترسی به  یک وب‌سایت/وب‌سرویس را فراهم کند.

تعداد IPهایی که امروزه استفاده می‌شوند، بسیار زیاد بوده و در نتیجه حفظ کردن تمام آن‌ها برای انسان‌ها در عمل غیرممکن است. برای رفع این مشکل، سرویسی به نام DNS (domain name service) وجود دارد که فهرستی از نام‌ها که خواندن و حفظ آن‌ها برای انسان‌ها راحت‌تر است و IPهای مربوط به هر یک از این نام دامنه‌ها را نگه‌داری می‌کند. به این ترتیب، هنگامی که یک وب‌سایت را جست‌و‌جو می‌کنید، درخواستی برای یک سرور DNS ارسال می‌شود و به عنوان جواب، آدرس وب‌سروری که سرویس/وب‌سایت مورد نظر شما را ارایه می‌دهد، بازگردانده می‌شود. به این ترتیب، مرورگر می‌تواند بسته‌های خود را با مشخص کردن IP مقصد ارسال کند. 

زمانی که آدرس یک وب‌سایت را در مرورگر خود جست‌و‌جو می‌کنید، بسته‌های درخواستی شما به مقصد یک وب‌سرور که سرویس مورد نیاز شما را ارایه می‌دهد، ارسال می‌شوند. در شبکه، تمام دستگاه‌هایی که به اینترنت متصل هستند، با یک عدد یکتا یعنی IP مشخص می‌شوند. بنابراین سرور مورد نظر شما هم، آدرس IP منحصر به فردی دارد و هر درخواستی که قرار باشد به سمت این سرور ارسال شود باید مقصد آن، آدرس IP این سرور باشد.

انواع رکورد‌ها

 برای نگهداری اطلاعات مربوط به دامنه‌ها و پاسخ به درخواست‌های کاربران برای دسترسی به وب‌سایت/سرویس مورد نظر، DNS از رکوردهای مختلفی استفاده می‌کند. تعدادی از مهم‌ترین رکورد‌های DNS عبارت‌اند از:

۱- رکورد A: این رکورد، نگه‌دارنده‌ی یک نام دامنه و آدرس IPv4 مربوط به آن است.

۲- رکورد AAAA: این رکورد مانند A Record است، با این تفاوت که IPv6 یک دامنه را به دست می‌دهد.

۳- رکورد CNAME: به کمک این رکورد یک نام دامنه را می‌توان به نام دامنه‌ای دیگر نگاشت کرد. برای نمونه با کمک رکورد CNAME می‌توان www.example.com را به example.com نگاشت کرد.

۴- رکورد NS: این رکورد مشخص‌کننده‌ی DNS server معتبری است که می‌تواند به درخواست‌های DNS مربوط به یک دامنه‌ی خاص و بعضی زیر‌دامنه‌های آن (DNS zone) پاسخ بدهد.

۵- رکورد SOA: این رکورد هم مانند NS Record، اطلاعاتی درباره‌ی DNS zone می‌دهد. اطلاعاتی مانند DNS معتبر این zone، اطلاعات تماس admin دامنه، شماره سریال دامنه و … در این رکورد نگه‌داری می‌شوند.

۶- رکورد MX: این رکورد، mail server دریافت‌کننده‌ی ایمیل‌های دامنه‌ را مشخص می‌کند. در رکورد‌‌های DNS، می‌توان بیش‌تر از یک MX Record تعریف کرد که می‌تواند به توزیع بار میان mail server‌ها کمک کند.

چگونه DNS ترافیک را به وب سایت شما هدایت میکند؟

نمودار زیر نمای کلی از نحوه عملکرد سرویس های dns بازگشتی و معتبر برای هدایت کاربر نهایی به وب سایت یا برنامه شما را نشان میدهد