معرفی PaaS

پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS) یا پلت فرم برنامه به عنوان سرویس (PaaS) یا سرویس مبتنی بر پلت فرم، دسته ای از خدمات رایانش ابری است که به مشتریان اجازه می دهد تا یک بسته ماژولار شامل یک پلت فرم محاسباتی و یک یا برنامه های کاربردی بیشتر، بدون پیچیدگی ساخت و نگهداری زیرساختی که معمولاً با توسعه و راه اندازی برنامه(ها) مرتبط است. و به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا چنین بسته های نرم افزاری را ایجاد، توسعه و بسته بندی کنند.

توسعه و استفاده

PaaS را می توان به سه روش تحویل داد:

1. به‌عنوان یک سرویس ابری عمومی از یک ارائه‌دهنده، که در آن مصرف‌کننده استقرار نرم‌افزار را با حداقل گزینه‌های پیکربندی کنترل می‌کند و ارائه‌دهنده شبکه‌ها، سرورها، فضای ذخیره‌سازی، سیستم عامل (OS)، میان‌افزار (مانند زمان اجرا جاوا، زمان اجرا دات‌نت، یکپارچه‌سازی و غیره را فراهم می‌کند. .)، پایگاه داده و سایر خدمات برای میزبانی برنامه مصرف کننده.
2. به عنوان یک سرویس خصوصی (نرم افزار یا دستگاه) پشت فایروال.
3. به عنوان نرم افزاری که در زیرساخت های عمومی به عنوان یک سرویس مستقر شده است.

اولین پلت فرم عمومی به عنوان یک سرویس، Zimki بود که توسط Fotango، یک شرکت مستقر در لندن، متعلق به Canon Europe، راه اندازی شد. در سال ۲۰۰۵ توسعه یافت و در مارس ۲۰۰۶ نسخه بتا و در سال ۲۰۰۶ در EuroOSCON راه اندازی شد.

در زمان بسته شدن، Zimki چندین هزار حساب توسعه دهنده داشت. این قابلیت دوام فنی پلتفرم به عنوان یک سرویس را نشان داد، اما اولین نمونه از خطرات وابستگی به یک ارائه دهنده واحد را نیز ارائه کرد. این موضوع زمانی برجسته شد که مدیرعامل (سایمون واردلی، معروف به نقشه‌های واردلی) در OSCON 2007 اعلام کرد که Zimki دیگر منبع باز نخواهد بود و در مورد آینده چیزی که در آن زمان چارچوب-به عنوان یک سرویس نامیده شد (که بعداً پلتفرم-as نامیده شد) بحث کرد. -a-service) که اهمیت بازار ارائه دهندگان را بر اساس مدل مرجع منبع باز پوشش می دهد.

هدف اولیه PaaS ساده کردن نوشتن کد با زیرساخت و عملیاتی بود که توسط ارائه دهنده PaaS اداره می شد. در ابتدا، همه PaaSها در ابر عمومی بودند. از آنجایی که بسیاری از شرکت‌ها نمی‌خواستند همه چیز را در فضای ابری عمومی داشته باشند، گزینه‌های PaaS خصوصی و ترکیبی (که توسط بخش‌های داخلی IT مدیریت می‌شوند) ایجاد شدند.

PaaS محیطی را برای توسعه‌دهندگان و شرکت‌ها برای ایجاد، میزبانی و استقرار برنامه‌ها فراهم می‌کند و توسعه‌دهندگان را از پیچیدگی‌های زیرساخت (تنظیم، پیکربندی و مدیریت عناصر مانند سرورها و پایگاه‌های داده) نجات می‌دهد. PaaS می تواند سرعت توسعه یک برنامه را بهبود بخشد و به کاربر اجازه دهد تا روی خود برنامه تمرکز کند. با PaaS، مشتری برنامه ها و داده ها را مدیریت می کند، در حالی که ارائه دهنده (در PaaS عمومی) یا بخش فناوری اطلاعات (در PaaS خصوصی) زمان اجرا، میان افزار، سیستم عامل، مجازی سازی، سرورها، ذخیره سازی و شبکه را مدیریت می کند. ابزارهای توسعه ارائه شده توسط فروشنده بر اساس نیازهای کاربر سفارشی می شوند. کاربر می تواند انتخاب کند که نرم افزار را نگهداری کند یا از فروشنده بخواهد آن را حفظ کند.

پیشنهادات PaaS همچنین ممکن است شامل امکاناتی برای طراحی برنامه، توسعه برنامه، آزمایش و استقرار، و همچنین خدماتی مانند همکاری تیمی، یکپارچه سازی وب سرویس، و مارشال، یکپارچه سازی پایگاه داده، امنیت، مقیاس پذیری، ذخیره سازی، پایداری، مدیریت حالت، نسخه سازی برنامه باشد. ، ابزار دقیق برنامه، و تسهیل جامعه توسعه دهندگان. علاوه بر جنبه‌های مهندسی خدمات، پیشنهادات PaaS شامل مکانیسم‌هایی برای مدیریت خدمات، مانند نظارت، مدیریت گردش کار، کشف و رزرو می‌شود.

مزایا و معایب

مزایای PaaS در درجه اول این است که اجازه می دهد تا برنامه نویسی در سطح بالاتر با پیچیدگی به طور چشمگیری کاهش یابد. توسعه کلی برنامه می تواند مؤثرتر باشد، زیرا دارای منابع زیرساختی داخلی/خود بالا و پایین است. و نگهداری و بهبود برنامه در نتیجه آسان تر است.

معایب ارائه دهندگان مختلف PaaS همانطور که توسط کاربران ذکر شده است شامل افزایش قیمت در مقیاس های بزرگتر، فقدان ویژگی های عملیاتی، کاهش کنترل و مشکلات سیستم های مسیریابی ترافیک است.

انواع

عمومی، خصوصی و ترکیبی

انواع مختلفی از PaaS از جمله عمومی، خصوصی و ترکیبی وجود دارد. PaaS در ابتدا برای برنامه‌های کاربردی در سرویس‌های ابری عمومی در نظر گرفته شده بود، قبل از اینکه گزینه‌های خصوصی و ترکیبی را شامل شود.

PaaS عمومی از نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS) مشتق شده است و در محاسبات ابری بین SaaS و زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) قرار دارد. SaaS نرم افزاری است که در فضای ابری میزبانی می شود تا فضای هارد درایو رایانه های کاربران را اشغال نکند. IaaS سخت افزار مجازی را از یک ارائه دهنده با مقیاس پذیری قابل تنظیم فراهم می کند. با IaaS، کاربر همچنان باید سرور را مدیریت کند، در حالی که با PaaS مدیریت سرور توسط ارائه دهنده انجام می شود.

یک PaaS خصوصی معمولاً می‌تواند در مرکز داده درون محل شرکت یا در یک ابر عمومی دانلود و نصب شود. هنگامی که نرم افزار بر روی یک یا چند ماشین نصب شد، PaaS خصوصی اجزای برنامه و پایگاه داده را در یک پلتفرم میزبانی واحد مرتب می کند.

Hybrid PaaS معمولاً یک استقرار متشکل از ترکیبی از استقرار عمومی و خصوصی است.

بستر ارتباطی به عنوان یک سرویس

پلتفرم ارتباطی به عنوان سرویس (CPaaS) یک پلتفرم مبتنی بر ابر است که به توسعه دهندگان امکان می دهد تا ویژگی های ارتباطی بلادرنگ (صوتی، ویدیویی و پیام رسانی) را در برنامه های خود بدون ایجاد زیرساخت و رابط های پشتیبان اضافه کنند. همچنین، CPaaS و مشخصات سخت افزاری و نرم افزاری به طور خاص برای پشتیبانی از برنامه های ارتباطی (از راه دور) طراحی شده اند. این برنامه ها و استفاده از آنها نسبت به جیتر، تأخیر و از دست دادن بسته ها بسیار حساس تر هستند. PBX میزبانی شده، شبکه های سلولی و برنامه های کاربردی (تقریباً زمان واقعی) معمولاً بر روی پلت فرم های CPaaS مستقر می شوند.

پلتفرم موبایل به عنوان یک سرویس

PaaS موبایل (mPaaS) که در سال ۲۰۱۲ آغاز شد، قابلیت های توسعه را برای طراحان و توسعه دهندگان برنامه های تلفن همراه فراهم می کند. گروه Yankee mPaaS را به عنوان یکی از موضوعات خود برای سال ۲۰۱۴ شناسایی کرد.

Open PaaS

Open PaaS شامل میزبانی نمی‌شود، اما نرم‌افزار منبع باز را ارائه می‌دهد که به ارائه‌دهنده PaaS اجازه می‌دهد برنامه‌ها را در یک محیط منبع باز اجرا کند، مانند Google App Engine. برخی از پلتفرم‌های باز به توسعه‌دهنده اجازه می‌دهند از هر زبان برنامه‌نویسی، پایگاه‌داده، سیستم عامل یا سرور برای استقرار برنامه‌های خود استفاده کنند.

ارائه دهندگان

انواع مختلفی از ارائه دهندگان PaaS وجود دارد. همه میزبانی برنامه و یک محیط استقرار را به همراه خدمات یکپارچه مختلف ارائه می دهند. خدمات سطوح مختلفی از مقیاس پذیری و نگهداری را ارائه می دهند. توسعه دهندگان می توانند یک برنامه بنویسند و آن را در PaaS آپلود کنند که از زبان نرم افزار انتخابی آنها پشتیبانی می کند و برنامه روی آن PaaS اجرا می شود.